Kristalezko sabaia

Atzo aurkeztu zen HUHEZIn uztail honetako lehen karrera amaierako proiektua. Izenburu deigarria zuen —Lan iragarkien analisia generoaren ikuspegitik—, eta Miren Apraiz ikaslearen hitzak entzun genituenok irten ginen komentziturik oraindik lan dezente dagoela egiteko, generoen arteko berdindatasunera bidean.

Miren Apraizek lan eskaintzak aztertu ditu bere proiekturako, El Correok igandeetan ateratzen dituenak. Batzuk ziren 1995ean argitaratutakoak, eta beste sorta bat, bost urte geroago. Eta egileak garbi ikusi du oraindik ere enpresa askok hizkuntza bat edo beste erabiltzen dutela, nori doakion iragarkia.

• Aldaketarik ez. 1995etik 2000ra ez du somatu aldaketarik generoen arteko tratamenduan.
• Bereizkeria horizontala. Horrela deritzo Miren Apraizek sexuen arabera bereizten denean hizkuntza. Adibidez, iragarki batzuetan beti agertzen zen “dependientas”, baina inoiz ez “dependientes”; edo “director de mantenimiento”, baina ez “directora de mantenimiento”.
• Gizonetan pentsatzen. Beste batzuetan, edozein zela iragarkia, bukaeran, “interesados” ipiniko zuen.
• Gizonei, info gehiago. Iragarkiak gizonezkoei zuzentzen zitzaizkienean, askoz ere handiagoak izaten ziren, eta azalpen gehiagorekin. Emakumezkoentzat zirenean, aldiz, txikiagoak eta azalpen gutxirekin.

Proiektuaren aurkezpenean Miren Apraizek hainbat aldiz aipatu zuen kristalezko sabaia adierazteko nola enpresa askotan sabai ikusezin bat ipintzen zaien emakumeei, alegia, idatzi gabeko oztopoak, eragozteko gorago egin dezaten. Proiektu interesgarria, eta bai enpresek eta baita gainerakook ere kontuan hartzeko modukoa.