Euskal curriculumaren inguruan ere elkarri mokoka gabiltza euskaldunok: abertzaleak euren kontura dabiltzala, nazionalista espainiarrek beste modu batean nahiko luketela… prozesua nork kontrolatu izaten da hemen gakoa, antza.
Hego Afrikan, berriz —eta gogoan izan garai batean nolako amildegia sortu zen hango gizartean arrazakeria zela eta— institutuko ikasketei dagokien curriculum osoa wiki batean lantzen ari dira. Bertako irakasle guztiek ateak irekita dituzte bakoitzak nahi eta egoki irizten dion ekarpena egiteko. Halaxe irakurri diogu Will Richardson irakasleari bere azken liburuan.
Kasu horretan curriculuma izaki bizi bihurtzen da eta hazten doa, Hego Afrikako irakasleek ekarpenak egin ahala. Une oro, gainera, denen eskura dago, kontsultatzeko, kopiatzeko, eta ikasgelan erabiltzeko. Curriculum horren edukia, bestalde, erabiltzen ari da hainbat ziber jolas aberasteko, CodeBreaker jolasarekin gertatu den bezala.
Horrelako proiektu batean, kontrolak baino partekatzeak hartzen du indarra, eta elkarren arteko konfiantzak. Editore batzuek gainbegiratzen dituzte une oro edukiak, ziurtatzeko edukien kalitatea, Wikipedian gertatzen den bezala. Hala eta guztiz ere, irakasle gehienek askoz ere hurbilago eta propioago sentitzen dute curriculuma horrela lantzen denean, halako eta halako batzordetan lantzen denean baino.
Beraz, Euskal Herrian ere hasi beharko ginateke irakaskuntzan ere beste parametro batzuetan lan egiten, aprobetxaturik kasu honetan wikiek eskaintzen dizkiguten aukerak.
No comments:
Post a Comment